Lekcja o Holokauście w ZSOiZ
30 stycznia 2018 roku odbyło się w Zespole Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. mjra Henryka Sucharskiego w Bolesławcu nietypowe wydarzenie. Pretekstem do podjętych działań był przypadający 27 stycznia Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Uczniowie klasy 1 TH zorganizowali wraz z polonistą- Panem Pawłem Domzalskim „lekcję na żywo” dla klasy 2TRC. Wcześniej przygotowano scenariusz montażu słowno-muzycznego, zebrano odpowiednie materiały, przygotowano dekorację i plakaty. Wydarzenie to zatytułowano: „Pierwsze na śmierć iść miały dzieci”. Wykorzystano w nim fragment poematu „O zamordowanym Żydowskim narodzie” Icchaka Kacenelsona w tłumaczeniu Jerzego Ficowskiego oraz wiersze Stefanii Ney, Stanisława Balińskiego oraz Władysława Szlengela. Motywem przewodnim czytanych wierszy i komentarzy historycznych były historie dzieci, biorących udział w koszmarze wojennym, zarówno w getcie łódzkim i warszawskim jak i w obozach koncentracyjnych.
Lekcję rozpoczął Pan Domzalski, który podkreślił, że Holokaust nie dokonał się w próżni społecznej, lecz na oczach całego świata. Jednostki i społeczeństwa, często wbrew własnej woli, zmuszone zostały do ustosunkowania się wobec tragedii Żydów, która tym samym stała się swoistym wyzwaniem dla człowieczeństwa. Los Żydów, chociaż zależał przede wszystkim od decyzji niemieckich nazistów, to także w pewnym stopniu był zależny od ludzi, którzy ich ratowali lub wydawali, ale również od tych, którzy się temu biernie przyglądali. Milczenie i zaniechanie działania często oznaczały przyzwolenie na zbrodnię. Dlatego cała ludzkość powinna poczuwać się do odpowiedzialności za Zagładę. Chcąc uniknąć w przyszłości podobnych doświadczeń, należy poddać krytycznej analizie różnorodne postawy ludzi wobec Holokaustu. Pozwoli to lepiej zrozumieć problem odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka oraz poznać tkwiące w naturze ludzkiej możliwości i ograniczenia w sytuacji zagrożenia życia. Życząc refleksyjnego odbioru czytanych tekstów oddał głos młodzieży.
Kolejną częścią poruszanych zagadnień były zajęcia z maturzystami z klas 4TE i 4TŻ poświęcone holokaustowi w opowiadaniach Tadeusza Borowskiego. Poddano szczegółowej analizie „Dzień na Harmenzach” oraz „Proszę państwa do gazu”. Skupiono się przede wszystkim na pojęciu człowieka zlagrowanego oraz reifikacji bohaterów opowiadań.
Dziękujemy młodzieży, że znalazła odwagę na zmierzenie się z tym bolesnym dla wielu z nas tematem. Jesteśmy pod ogromnym wrażeniem ich dojrzałości.
Lekcję rozpoczął Pan Domzalski, który podkreślił, że Holokaust nie dokonał się w próżni społecznej, lecz na oczach całego świata. Jednostki i społeczeństwa, często wbrew własnej woli, zmuszone zostały do ustosunkowania się wobec tragedii Żydów, która tym samym stała się swoistym wyzwaniem dla człowieczeństwa. Los Żydów, chociaż zależał przede wszystkim od decyzji niemieckich nazistów, to także w pewnym stopniu był zależny od ludzi, którzy ich ratowali lub wydawali, ale również od tych, którzy się temu biernie przyglądali. Milczenie i zaniechanie działania często oznaczały przyzwolenie na zbrodnię. Dlatego cała ludzkość powinna poczuwać się do odpowiedzialności za Zagładę. Chcąc uniknąć w przyszłości podobnych doświadczeń, należy poddać krytycznej analizie różnorodne postawy ludzi wobec Holokaustu. Pozwoli to lepiej zrozumieć problem odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka oraz poznać tkwiące w naturze ludzkiej możliwości i ograniczenia w sytuacji zagrożenia życia. Życząc refleksyjnego odbioru czytanych tekstów oddał głos młodzieży.
Kolejną częścią poruszanych zagadnień były zajęcia z maturzystami z klas 4TE i 4TŻ poświęcone holokaustowi w opowiadaniach Tadeusza Borowskiego. Poddano szczegółowej analizie „Dzień na Harmenzach” oraz „Proszę państwa do gazu”. Skupiono się przede wszystkim na pojęciu człowieka zlagrowanego oraz reifikacji bohaterów opowiadań.
Dziękujemy młodzieży, że znalazła odwagę na zmierzenie się z tym bolesnym dla wielu z nas tematem. Jesteśmy pod ogromnym wrażeniem ich dojrzałości.
