Wycieczka w ramach projektu unijnego S.O.S.
20 marca 2010 roku klasy II LO i III LO wraz z opiekunami, panią Anetą Antczak, panią Bogusią Sikorą i panem Pawłem Domzalskim, wzięły udział w jednodniowej wycieczce edukacyjnej do Wrocławia. Celem wycieczki było zaznajomienie młodzieży ze sztuką malarską oraz poznanie historii związanej z Insurekcją Kościuszkowską.
Program wycieczki obejmował następujące miejsca:
Po przyjeździe do Wrocławia około godz. 11:30 udaliśmy się do Muzeum Narodowego, gdzie wzięliśmy udział w wykładzie doktora Grzegorza Wojturskiego z cyklu „Nie tylko dla olimpijczyków”, który w ciekawy sposób opowiedział o twórczości artystycznej George’a de Latour. Wykład nosił tytuł: „George de Latour- malarz światła i mroku. . Autor pokazał, wyświetlając liczne reprodukcje obrazów, jak włoski luminizm spod znaku Caravaggia przenikał do sztuki francuskiej pierwszej połowy XVII w.
Następnie udaliśmy się do Instytutu Filologii Polskiej na placu biskupa Nankiera, gdzie obejrzeliśmy sale wykładowe i Bibliotekę Uniwersytecką.
Po tak bogatym programie udaliśmy się do restauracji na obiad a potem zwiedzaliśmy miasto.
Głównym punktem naszej wycieczki był wieczorny spektakl pt. „Berek Joselewicz”.
Na Scenie Kameralnej Teatru Polskiego we Wrocławiu od 1949 do 1968 r. działał teatr żydowski, dziś Remigiusz Brzyk wystawia tu spektakl na podstawie „Roku 1794” Zenona Parviego i „Berka Joselewicza” Jakuba Waksmana – o żydowsko-polskim bohaterze narodowym.
Berek (Wiesław Cichy) wygłasza odezwę wzywającą Żydów-Polaków do udziału w insurekcji kościuszkowskiej. Nieistniejący w powszechnej świadomości Polaków mit Berka Joselewicza, autentycznego dowódcy-ochotnika jednego z oddziałów insurekcji kościuszkowskiej zostaje tu rzucony w wir historii. Pułkownik Joselewicz staje w cieniu, a główne zadania teatralne przejmują inne postaci. Sam Tadeusz Kościuszko to najpiękniejszy obraz spektaklu: Halina Rasiakówna, na szkielecie konia, przedstawiająca naczelnika jako matkę Polkę gotową przycisnąć do piersi wszystkie swoje dzieci, z żydowskimi włącznie.
Obok toczy się paralelna do żydowskiej historia Adama Ponińskiego (Michał Mrozek), bohatera wojennego, który wskutek zbyt późno otrzymanego rozkazu nie zdążył z odsieczą Kościuszce pod Maciejowicami i odtąd będzie się zmagał z niesprawiedliwym piętnem zdrajcy. Jak refren powracają w spektaklu motyw marszu wojskowych pułków (Żydzi jako dzicy wojownicy, Polacy w mundurach z epoki z nadrukowanymi fragmentami Panoramy Racławickiej), bitwy, strzępy pieśni: „Boże, coś Polskę” i „Patrz, Kościuszko, na nas z nieba”.
Widać inspirację spektaklami Kantora i estetyką teatru jidysz. Spektakl zagrano na najwyższych obrotach. Tempo słabnie tylko raz, kiedy popadająca w obłęd Ruchla pisze testament i ruch na scenie zamiera. Jest to tylko chwila na złapanie oddechu przed tym, co zdarzy się za moment. Generalnie obserwowanie akcji na scenie to czysta przyjemność. Ten spektakl nie tylko dobrze się ogląda, ale wręcz chłonie zmysłami. Precyzyjnie skomponowane obrazy ożywają na oczach widzów. Wielkie brawa dla 
autorów wizualizacji scen bitewnych, które w sugestywnej choreografii zaprezentowali gościnnie występujący aktorzy z Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Ruch sceniczny w wykonaniu mimów działa na wyobraźnię i stanowi pewną przeciwwagę dla - być może pochopnie wyciąganych - wniosków o bezsensowności ofiary złożonej przez starozakonnych na ołtarzu wolności. W warstwie wizualnej i dźwiękowej spektaklu odkryliśmy echa różnych wojen o wolność, nawet sławnej bitwy nad Little Bighorn. I z takim przeświadczeniem, nawet jeśli nie było to intencją autorów spektaklu, oczarowani widowiskiem opuszczaliśmy Teatr Kameralny.
autorów wizualizacji scen bitewnych, które w sugestywnej choreografii zaprezentowali gościnnie występujący aktorzy z Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Ruch sceniczny w wykonaniu mimów działa na wyobraźnię i stanowi pewną przeciwwagę dla - być może pochopnie wyciąganych - wniosków o bezsensowności ofiary złożonej przez starozakonnych na ołtarzu wolności. W warstwie wizualnej i dźwiękowej spektaklu odkryliśmy echa różnych wojen o wolność, nawet sławnej bitwy nad Little Bighorn. I z takim przeświadczeniem, nawet jeśli nie było to intencją autorów spektaklu, oczarowani widowiskiem opuszczaliśmy Teatr Kameralny.reżyseria – Remigiusz Brzyk
utwór sceniczny i dramaturgia – Tomasz Śpiewak
scenografia, kostiumy i reżyseria światła – Justyna Łagowska
reżyseria ruchu i opracowanie muzyczne – Izabela Chlewińska
utwór sceniczny i dramaturgia – Tomasz Śpiewak
scenografia, kostiumy i reżyseria światła – Justyna Łagowska
reżyseria ruchu i opracowanie muzyczne – Izabela Chlewińska
obsada:
Berek Joselewicz – Wiesław Cichy
Tadeusz Kościuszko – Halina Rasiakówna
Adam Poniński – Michał Mrozek
Ruchla – Alicja Kwiatkowska
Amster – Andrzej Mrozek
Józef Joselewicz – Michał Majnicz
Pałkin, Generał Fersen – Wojciech Ziemiański
Żydzi i żołnierze wojska polskiego – Katarzyna Strączek, Jakub Giel, Tomasz Lulek, Edwin Petrykat, Andrzej Wilk
Oddział Berka Joselewicza – Paulina Jóźwin (gościnnie), Lucyna Piwowarska-Dmytrów (gościnnie), Monika Rostecka-Komorowska (gościnnie), Kajetan Bartnicki (gościnnie), Łukasz Jurkowski (gościnnie) i Tomasz Pietrzykowski (gościnnie)
Berek Joselewicz – Wiesław Cichy
Tadeusz Kościuszko – Halina Rasiakówna
Adam Poniński – Michał Mrozek
Ruchla – Alicja Kwiatkowska
Amster – Andrzej Mrozek
Józef Joselewicz – Michał Majnicz
Pałkin, Generał Fersen – Wojciech Ziemiański
Żydzi i żołnierze wojska polskiego – Katarzyna Strączek, Jakub Giel, Tomasz Lulek, Edwin Petrykat, Andrzej Wilk
Oddział Berka Joselewicza – Paulina Jóźwin (gościnnie), Lucyna Piwowarska-Dmytrów (gościnnie), Monika Rostecka-Komorowska (gościnnie), Kajetan Bartnicki (gościnnie), Łukasz Jurkowski (gościnnie) i Tomasz Pietrzykowski (gościnnie)
Atrakcją dla nas było również pamiątkowe zdjęcie z panem Tomaszem Pietrzykowskim, aktorem serialu „Pierwsza miłość”.
